Ankara

Ankara Türkiye Cumhuriyeti'nin (1923'ten günümüze) başkentidir. Nüfusu 4.5 milyon civarındadır ama nüfus sayımları sırasındaki ufak katakulleleri düşünürsek 5 milyona ulaşacaktır gerçek nüfusu. Türkiye'nin nüfus, ekonomi, yerleşim alanı gibi pek çok alanda ikinci sıradaki şehridir. Yanlış bilmiyorsam da Konya ve Sivas'tan sonra yüzölçümü en büyük 3. şehirdir. Bununla birlikte benim memleketim ve son 5 yıldır da yaşadığım yer.

Ankara'da sembol olabilmiş üç adet hayvan da var. İlki kedisi. Bayağı güzel bir kedi olmakla beraber bir kaç kere gördüm hayatımda. Diğer ikisi ise keçisi ve tavşanı. Bunlar da kedisi gibi olabildiğince tüylü pufuduk denilebilecek hayvanlar.

Tarihsel olarak Ankara'da pek bir olay olmamıştır. Ankara Savaşı falan vardır 1400lerin başında Timur ve Yıldırım Bayezid arasında geçen. Ankara Anlaşması var 1921 Fransızlarla yapılan. Onun dışında antik çağlarda bronz çağından gelen sevgili uygarlıklarımız Hititler, sonra Frigler, Romalılar ve Pontus Yunanları geçmiş. Şehir pek tabii ki susuz olduğu için pek rağbet görmüş olmasını beklememiz enteresan olurdu. İsmini de Yunanca'da "Ankyra" olarak geçen "Anchor" yani çıpa kelimesinden aldığını rivayet edenler de yok değil. Sonra işte çeşit çeşit uygarlıkların da etkisiyle pek çok isim sağlanmış Ankara'ya. Bunlardan bazıları: Ankyra, Ancyra, Angora, Engürü... Kısacası Ankara'nın pek çok isim varyasyonu olmakla beraber tarihte üzerinde bulunan hiç bir devletin önem arz eden bir şehri olmamış. Bilakis 1920lere kadar herhangi bir kimsenin de ismini bildiğini hiç sanmıyorum.

Neyse işte sonu sonu cumhuriyetin ilanından sonra Ankara ufak bir kasabadan bir metropole dönüşmüş. Ben bile bu büyüyüşe an itibariyle tanıklık ediyorum. Küçük yaşlarımdayken Ankara'nın sonu olarak tabir edilen yer ile şu an Ankara'nın en kenar mahallesi arasında kilometrelerce fark var. Ben büyüdükçe o da ısrarlı büyümesini sürdürüyor.

Bunlarla birlikte Ankara'yı pek çok insan sevmez. Özellikle deniz kenarında yaşamış, gün geçirmiş, büyümüş olan insanlar. burası ne biçim şehir derler. Denizsiz şehir mi olur derler. Yahut ufak yerlerden gelen insanlar çok büyük, İstanbuldan gelen insanlar çok küçük bulurlar. Pek çok kişi, çok farklı yönlerden Ankara'yı sevmez. Memur kenti derler. Gri derler. Ve pek de haklılar aslında. Ankara düz bir şehirdir. Turistler için hiç bir anlam ifade edebileceğini sanmıyorum Ankara'nın. Yerine göre büyüktür ve küçüktür. Denizi bırak doğru düzgün su kaynağı bile yoktur. İşte tam burada aklıma hep soru gelir. Madem o kadar kötü şehir, niye geliyorsunuz? Zorla mı getirdim ben sizi buraya. Siz gelmeseniz Ankara yüksek ihtimal daha yaşanabilir bir şehir olacak. Daha kendine özgü bir yer olacak. Yok hem gelip hem de vay efendim Ankara çirkin, iğrenç kaka derler. Şimdi insanın bir şoven edasıyla "ya sev ya terk et" diyesi geliyor böyle adamlara.

Aslında Ankara'nın en güzel özelliği sevmek için belli bir nedeninin olmamasıdır. Yani aileyi sever gibi sevebilir insan Ankara'yı. Hayatta herkesi herşeyi her yeri estetik kaygılar güderek mi seviyorsun. Mavi gözlü ve memeleri büyük olduğu için sevmen gerekmez insanları. Anneni de sevebilirsin.

Ben de mesela hem annemi hem Ankara'yı bırakacağım. Gariptir aynı evde, aynı şehirde hayatımın %35'ini geçirdim diyemiyorum. En uzun kaldığım yer Samsun. Orada da yaz tatillerini çıkarırsan toplamda 6.5-7 yıl geçirmişimdir. Çok üzülmüyorum gittiğime aslında. Biraz tırsmıyor değilim ama, yeni yere alışabilir miyim alışamaz mıyım diye sorular var kafamda. Geri sayım yapmaya başlamadım. Toplamda çok zaman kalmadı ama, 13 gün. Son güne kadar normal sürdüreceğim hayatımı. Gün geçtikçe histerikleşir çünkü böyle şeyler. Sonuçta iyi kötü bir şekilde ben Ankara'ya dönerim bir şekilde. Ne zaman nasıl olur orasını bilemiyorum ama.